Αισθάνομαι υπερήφανος για το χωριό μου!

του Ιωάννη Ελ. Κορέλη

Προσπαθώ να βρω κάτι που να μoυ φάνηκε κακόγουστο, να ήταν μίζερο, εκνευριστικό και λάθος. Ψάχνω να διακρίνω προχειρότητα, βλαχογκλαμουριά, ή έστω αμέλεια. Δεν βρίσκω  απολύτως τίποτα. Με ρωτούσε η αδερφή μου απ’ το τηλέφωνο: «Ήταν τόσο τέλεια προγραμματισμένα όλα?» Ναι! Ήταν η καλύτερη εκδήλωση του Συλλόγου μας εδώ και 20 χρόνια. Και για να μη φανώ υπερβολικός σε μερικούς Γαρδικιώτες, άσπονδους φίλους του Διοικητικού Συμβουλίου, θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη εκδήλωση που έχει κάνει ο Σύλλογος στο χωριό μας εδώ και 40 χρόνια που παρακολουθώ τις εκδηλώσεις του ως μέλος.

Και είμαι ευτυχής, γιατί από το ναδίρ στο οποίο είχε πέσει ο Σύλλογος με θεατρικές παραστάσεις απόγνωσης, με αρτοκλασίες, τρισάγια και μνημόσυνα, ανταμώματα και συναντήσεις απελπισμένων, επανεμφανίστηκε με μια εκδήλωση απίστευτης ποιότητας. Από «κανίσκια» και ξαναζωντανέματα πανηγυριών, με γύφτους από την Σπερχειάδα στολισμένους με πεντοχίλιαρα από επιδειξίες γκόμενους και νεανίζουσες  μεσήλικες κυρίες με χορευτικές ικανότητες στα συρτοτσιφτετέλια, βρέθηκα σε μια βραδιά Δημοτικής Μουσικής σαν κι αυτές που πραγματοποιούνται σε πολυτελείς ειδικούς χώρους.

Είχα την χαρά να ζήσω μια βραδιά με πανσέληνο κάτω απ’ το δέντρο-σύμβολο του χωριού μου, το πλάτανο της Παναγίας ακούγοντας το σαντούρι (ίσως το καλύτερο σαντούρι στην Ελλάδα) της Αρετής Κετιμέ, το κλαρίνο του Ηπειρώτη (δάσκαλου της μουσικής) Γιώργου Κοτσίνη και από τη φωνή του Χρυσόστομου Μητροπάνου τραγούδια του τόπου μου. Μια μουσική παράσταση που έλειπαν οι αμανέδες, οι ακκισμοί, οι κραυγές, οι παραφωνίες, οι εκκωφαντικοί ήχοι. Αλλά με συγκίνησε η εικόνα ογδοντάρηδων γερόντων να σέρνουν το χορό και να τους κρατάνε εικοσάχρονα νέα παιδιά, σ’ ένα πανηγύρι που συμμετείχαν όλες οι ηλικίες.

Αισθάνθηκα υπερήφανος γιατί στο χωριό μου δεν ήρθε ο Τσαλίκης, η Χαρά Βέρρα, η Λίτσα Γιαγκούση να κάνουν την αρπαχτή τους με το πρόσχημα μιας εκδήλωσης πολιτισμού. Δεν συμμαζέψαμε κανέναν από τους περιφερόμενους ευρωφονιάδες, παρικμασμένους γέροντες, ατάλαντους σαν τον Μαχαιρίτσα, τον Παπακωσταντίνου, τον Τσακνή για να κάνουμε πάρτυ της νεολαίας πουλώντας επιδοτούμενη επαναστατικότητα. Στο Γαρδίκι ήρθε ότι καλύτερο διαθέτει σήμερα η πατρίδα μας στην παραδοσιακή δημοτική μουσική. Και ουσιαστικά ήταν μια εκδήλωση-μάθημα προς όλους μας και κυρίως προς τους νεότερους. Μάθημα για το παρελθόν του τόπου μας, αλλά και οδηγός για το πώς στο μέλλον πρέπει να διαχειριστούμε την παράδοσή μας.

Η εκδήλωση ήταν ένα μήνυμα προς όλους, ότι τίποτα δεν είναι «τσάμπα». Οι δωρεάν προσφορές τελείωσαν. Όλα έχουν το αντίτιμό τους και κυρίως η ποιότητα. Το «δωρεάν» μας διαπαιδαγώγησε σε κοινωνία ανοχής. Αφού δεν πληρώνω δεν έχω και απαιτήσεις. Και κυρίως δεν σέβομαι το προσφερόμενο προϊόν. Η εκδήλωση είχε κόστος κι έπρεπε να καλυφθεί. Το αντίτιμο ήταν ελάχιστο. Οι άνθρωποι του Συλλόγου κατάφεραν το value for money με αριστοτεχνικό τρόπο.  Και τους αξίζει έπαινος για το αποτέλεσμα.

Χάρηκα που ένα μικρό κομμάτι της γαρδικιώτικης κοινωνίας δεν βρέθηκε τη βραδιά αυτή στη πλατεία της Παναγίας. Αρνήθηκε τη συμμετοχή του διαφωνώντας με αυτό το είδος διασκέδασης. Το θεωρώ απόλυτα υγειές και σωστό. Σε μια κοινωνία δεν μπορεί να συμφωνούν όλοι με όλα. Μόνο σε περίεργα καθεστώτα του παρελθόντος υπήρχε απόλυτη ομοφωνία. Και ήταν και μια από τις αιτίες να εξαφανιστούν. Δικαίωμα τους λοιπόν η άρνηση. Φοβάμαι όμως ότι δύσκολα θα ξαναγυρίσουμε στο σερβίρισμα στη λαδόκολλα, στο πλαστικό πιάτο και το χάρτινο τραπεζομάντιλο. Απίθανο θεωρώ να επανέλθουμε στο κλαριντζή με το χρυσό δακτυλίδι και το νυχάκι στο μικρό  δάκτυλο του χεριού του, στο κακοψημένο κρέας, στον άπλυτο σερβιτόρο και στη ζεστή μπύρα. Ελπίζω να μην ξαναδούμε λεβέντες χορευτές σε πλήρη έκσταση με πουκάμισα ξεκούμπωτα χυμένα έξω από το παντελόνι, με βλέμμα απλανές και με το κλαρίνο στο αυτί κολλημένο. Με λύπη μου το γράφω αλλά φοβάμαι ότι θα μας λείψουν τα στριγκάκια κυριών, εμφανιζόμενα σε επιμελημένες επικύψεις.

Αναπολώ και τώρα, αρκετές μέρες μετά, τη μουσική βραδιά στο χωριό μου. Και στέλνω σ’ όλους τους φίλους και γνωστούς μηνύματα:

«Την πιο όμορφη Αυγουστιάτικη πανσέληνο στην Ελλάδα φέτος, την είχαμε εμείς στο Γαρδίκι»